Mental load

  • Als je leven op zijn kop staat

    Als je leven op zijn kop staat

    Soms zijn er dingen die gebeuren, die je hele leven op zijn kop zetten. Dit kunnen leuke dingen of heftige negatieve dingen.

    Soms kies je er voor, maar vaak overkomt het je. Dit noemen we ‘life events’. Levensgebeurtenissen.

    Het zijn vaak momenten die zo ingrijpend dat ze de richting van je leven een andere wending geven. En vaak zorgen de life events voor verdriet, machteloosheid en zetten ze je overlevingsstand. Life events zijn overduidelijk belangrijke, grote gebeurtenissen in ieders leven. Niemand ontkomt eraan.

    Deze life events zijn onderzocht door psychiaters Holmes en Rahe. Zij hebben deze life events in een lijst gezet, met het meest impactvolle evenement bovenaan: overlijden van een partner. Omdat life events veel stress geven heet deze lijst  De Holmes en Rahe Stress Schaal (The Holmes and Rahe stress scale). En het overlijden van een partner geeft de hoogste score: 100.

    Als je meerdere life events tegelijkertijd hebt, is je totale score dus hoger en het risico om ziek te worden door teveel stress hoger. Dit hangt van meer onderdelen af, dan alleen de life events in je leven. Ook je eigen persoonlijkheid, sociaal netwerk en je coping skills hebben bijvoorbeeld ook invloed.

    Deze life events gebeuren, terwijl het gewone leven ook doorgaat. Dus boven op de alledaagse stress geven life events nóg meer stress en daardoor belasting.

    Hieronder de deel van de lijst met life events voor volwassenen:

     

    Life event

    Life change units

    Overlijden van een partner

    100

    Echtscheiding

    73

    Scheiding van tafel en bed*

    65

    Gevangenisstraf

    63

    Overlijden van een familielid

    63

    Persoonlijke ziekte of verwonding

    53

    Huwelijk

    50

    Ontslag van werk

    47

    Echtelijke verzoening

    45

    Met pensioen gaan

    45

    Verandering in de gezondheid van een familielid

    44

    Zwangerschap

    40

     

    *Scheiding van tafel en bed betekent dat je niet meer samen in huis woont (maar wel hebt gedaan), geen gezamenlijk huishouden meer hebt, maar eventueel nog wel samen een relatie hebt of nog officieel getrouwd bent. Dus wel een enorme verandering qua wonen en leven.

    Wat belangrijk is om te weten is:

    • Het overkomt iedereen
    • Vaak zijn life events geen keuze
    • Life events zijn ingrijpend
    • Life events kosten tijd en energie. Vaak kun je er weinig anders bij hebben.
    • Het gewone leven gaat ook door. Dat maakt het extra lastig.
    • Mensen die 1 of meerdere life events doormaken, hebben meer op hun bordje dan anderen.
    • Sommige life events zijn permanent, zoals chronisch ziekte.

     

    Ondanks dat een life event je vaak overkomt, zijn er ook dingen die je wel kunt doen.

    In een volgende blog deel ik mijn tips & adviezen.

  • Ik staak

    Ik staak, ik doe het niet meer, ik stop ermee. Ik ga niet meer alles dragen. Ik ga niet meer vooruitzien en inspringen. Het managen en het regelen, het bestellen van de kleren voor mijn kind, de biebboeken verlengen, de afspraken plannen, de oppas regelen, de cadeautjes kopen, de planten water geven, de pakketjes terugsturen.

    Nog even een mailtje, nog even een vraag van een student, of een collega. Of taken over te nemen van die zieke collega. Even dit en even dat. Even tussendoor.

    Alles voor iedereen regelen. “Kom maar, ik doe het wel.” “Kun je even [dit]
    voor me doen?” “Ja, is goed!” Iedereen willen helpen. Altijd in de
    ready-to-go stand. Vooruitzien wat er moet gebeuren. Proactief.

    Ik draag het allemaal op mijn schouders. Ik trek, ik duw, ik leur, ik
    sleur, ik ploeter, ik strijd, ik vecht. En daar ben ik klaar mee. Ik stop ermee.
    Ik doe het niet meer. Ik wil het niet meer alleen dragen. Want dat kost me mezelf.

    Ik wil niet meer vooraan staan als er taken uitgedeeld worden. Ik bijt
    mijn tong en wacht wel af. Dan gaan de planten maar dood. Dan liggen er
    maar 10 pakketjes die nog terug gestuurd moeten worden. Dan wordt die
    afspraak maar nooit geregeld. Dan wordt de was maar niet opgevouwen. Ik
    staak.

    Ik wil meer plezier. Het samen dragen. Ik wil kunnen leunen. Ik wil kunnen ontspannen. Het een ander laten regelen. Ik beweeg wel mee. Leuke dingen doen. Tijd voor mezelf.

    Als ik minder ‘moeten’ wil, zal ik ook minder moeten doen. Minder op me nemen. Meer laten liggen.

    Maar dan gaat het toch fout, denk je wellicht. Ja, dat kan. Maar dat is dan maar zo. Soms moet de noodzaak hoog genoeg zijn om in beweging te komen. Mensen zien vaak niet wat je  allemaal doet, tot je het niet meer doet. Je kunt niet allemaal alleen dragen. En dat moet je ook niet meer
    willen.

    En dat vind ik lastig. En jij misschien ook. Maar spreek
    uit wat je niet meer doet. Of welke taken je samen wilt doen en niet meer alleen. Spreek uit wat je allemaal wel deed. En leg je werkzaamheden neer.

    Ik ga achterover leunen, benen omhoog. En ik laat het los. En jij?