Teveel

  • De druk is hoog, te hoog

    Vandaag staat in de krant dat meiden op de middelbare school meer en meer mentale problemen hebben. Ze ervaren hoge druk en veel stress. En daar schrik ik niet meer van, want ik krijg regelmatig berichten van ouders van meiden op de middelbare school, die zich zorgen maken om hun dochter. Ze zien haar worstelen, ploeteren, piekeren en strijden. En ze willen dat ze er niet aan onderdoor gaat.

     

    Het is een groot probleem

    We kunnen niet meer ontkennen dat er een probleem is. Dat we in onze maatschappij de druk blijven opvoeren. Doordat we streven naar perfectie, op alle vlakken. En dat dit ongezonde hoge verwachtingen zijn, die niemand kan waarmaken. Ten koste van alles hoge cijfers halen, een zo hoog mogelijk diploma, sociale contacten opbouwen, je positief neerzetten op social media, het liefste met een perfect uiterlijk en ouders die willen dat je slaagt in het leven. Maar uiteindelijk dat vooral je mentale gezondheid er onder leidt en je diepongelukkig bent. En dat al op zo’n jonge leeftijd.

     

    Het roer moet om.

     

    Zo werken we onszelf en onze kinderen de vernietiging in.

    We moeten niet willen dat kinderen en jongeren ‘zich staande kunnen houden in de maatschappij’, maar we moeten een maatschappij creëren waarin dat niet meer nodig is, omdat het een gezonde maatschappij is voor iedereen.

     

    Een maatschappij is iets wat wij zelf creëren. Door cultuur, maar ook door beleidsmakers aan te stellen die ons sturing geeft. Dus als we zelf de maatschappij hebben gecreëerd, zoals ie nu is, dan kunnen we ook een nieuwe maatschappij ontwikkelen. We moeten zelf in actie komen om een nieuwe richting uit te zetten.

     

    Dus wat voor maatschappij wil jij?

     

    De nieuwe maatschappij

    Ik weet wel dat ik een maatschappij wil waarin onze kinderen kind kunnen zijn, zichzelf mogen ontwikkelen en leren, zonder dat zij zich moeten aan te passen om in het systeem (school, maatschappij) te passen. Dat ze (zoveel mogelijk) zonder zorgen opgroeien en dat het belangrijk is dat ze ontdekken, fouten maken en leuke dingen doen, omdat prestaties niet het allerbelangrijkste is. Maar ook dat ze leren dat het oké om verdrietig te zijn, boos te zijn en het allemaal even niet te weten. En dat het leven niet altijd leuk is, maar dat er ook tegenslagen zijn, pijn, verdriet, angst. Ook wil ik ze meegeven hoe ze mentale gezondheid een prioriteit maken.

     

    Vooral wil ik ze meegeven dat zij goed zijn zoals ze zijn. En dat zij zich niet hoeven te vergelijken met anderen om te weten wat hun waarde is of om te checken of ze achterlopen of ‘normaal’ zijn, want dat doet er niet toe. Dat ze hun eigen tempo mogen volgen en hun eigen weg mogen bewandelen. Ze komen er wel. Daar heb ik alle vertrouwen in.

     

    Verandering nodig

    Maar dan moet er wel iets veranderen. Vanuit onszelf, bij werkgevers, scholen én vanuit de regering.

    We hebben andere waarden nodig, die centraal moeten gaan staan.

    • Mensgericht in plaats van winstgericht.
    • Betekenisvol willen (en kunnen) zijn in plaats van succesvol willen zijn.
    • Het samen doen in plaats van het alleen moeten doen.
    • Kwaliteit boven kwantiteit.
    • Genieten van het leven boven geld verdienen.
    • Jezelf zijn in plaats van willen uitblinken.
    • Leren en ontwikkelen leuk maken in plaats van de nadruk leggen op fouten, op het doel en op de prestatie.
    • Menselijkheid omarmen in plaats van perfect willen zijn.

     

    Ik ben benieuwd: wat voor maatschappij wil jij?

     

    Hier is een linkje naar het artikel: Mentale problemen meiden flink toegenomen

  • Wat draag jij?

    Soms spreek ik een student, die dan heel lang heeft gewacht om om hulp te vragen.

    Want: “ik wil anderen niet tot last zijn” en/of “ik wil mijn situatie niet als excuus gebruiken”.

    Maar wat studenten niet realiseren is dat niet iedereen het even zwaar heeft en dat zij op dat moment meer dragen als een ander. En dat wat je draagt geen excuus is, maar een reden om voor verlichting te vragen.

    In dit artikel wil ik je meer vertellen over het belasting-belastbaarheidsmodel, dat je kan helpen inzichtelijk te krijgen in wat jij draagt.

     

    Het Belasting-Belastbaarheidsmodel

    Vanuit de fysiotherapie is het model Belasting-Belastbaarheid ontstaan.

    Het heeft niets te maken met de overheid en de blauwe enveloppen.

    Maar het is een model dat overbelasting (en onderbelasting) kan uitleggen.

     

    Met een rugzak de bergen in

    Stel, je wilt met een rugzak de bergen in.

    Je weet dat je moet oefenen met wandelen, om te werken aan je conditie en aan jouw uithoudingsvermogen.

    Maar ook je weet ook dat je aan jouw spierkracht moet gaan werken. Sterkere spieren die meer gewicht kunnen dragen.

    Als je jezelf gaat trainen, ga je langzaam opbouwen, volgens een schema.

    Je gaat naar de sportschool en daar train je met gewichten.

    Wat je eigenlijk doet tijdens het trainen is iets meer gewicht pakken dan je aankunt, om zo je spieren sterker te maken.

    Je daagt je spieren een klein beetje uit. Maar niet te veel, want dat kun je een blessure krijgen, dan overbelast jij jezelf.

    Als je te weinig traint of te weinig gewicht gebruikt, dan blijven je spieren gelijk of zwakken ze af. Spieren moeten gebruikt worden om hun kracht te behouden. Dit wordt onderbelasting genoemd.

     

    Wat je spieren aankunnen, jouw kracht, is jouw belastbaarheid.

    Het gewicht dat je gebruikt is jouw belasting. Je belast jouw spieren met een bepaald gewicht.

    En je probeert jouw belastbaarheid (jouw kracht) te vergroten door de belasting op jouw spieren ietsjes groter te maken dan dat ze op dat moment aan kunnen.

     

    Mentale gezondheid: draagkracht-draaglast

    Zo werkt het ook met je mentale gezondheid. Daar wordt het vaak draagkracht-draaglast genoemd.

    Wat kun je dragen: draagkracht.

    Wat draag je werkelijk: draaglast.

    Voorbeelden van draagkracht zijn:

    • Nachtrust
    • Voeding
    • Rust en herstel
    • Copingstijl (omgaan met stress)
    • Vaardigheden
    • Zelfvertrouwen
    • Sociale steun
    • Persoonlijkheid
    • Gezondheid

    Dit zijn dingen die kunnen bijdragen aan jouw draagkracht, maar ook je draagkracht kunnen verminderen.

    Stel dat jouw nachtrust kort en/of van slechte kwaliteit was, dan gaat je draagkracht achteruit. Je kunt dan minder hebben en dus minder dragen.

    Jouw draagkracht kun je ’trainen’. Hiermee bedoel ik mee dat je jouw draagkracht vergroot.

     

    Voorbeelden van draaglast zijn:

    • Stressoren (dingen die stress geven)
    • Life events (ingrijpende levensgebeurtenissen, kunnen zowel positief als negatief zijn)
    • Taken, verantwoordelijkheden, studie, werk, etc.
    • Negatieve ervaringen
    • Ruis, rommel, afleiding, teveel prikkels, overstimulatie
    • Zorgen voor een kind/ouder/partner

    Dingen die op je afkomen en die je moet dragen. Alledaagse dingen tot grote dingen. Dingen waar je wel controle over hebt en dingen waar je totaal geen controle over hebt. Soms kun je last van je afgooien. Door iets niet te doen, of te veranderen, of aan iemand anders over te dragen.

    Positieve ervaringen en gebeurtenissen tellen minder zwaar als last dan negatieve gebeurtenissen.

    Alles draag je mee in jouw rugzak de bergen in.

     

    Weegschaal

    Het is als een weegschaal. Je wilt jezelf niet over belasten. Dus je kijkt of je wat je draagt kunt verminderen of dat je meer kunt gaan dragen door jezelf te trainen.

     

    Terugkomend op die student. De student draagt heel veel last, om wat voor reden dan ook. Meer last dan een andere student.

    Om te voorkomen dat een student uitvalt, overbelast raakt, maar ook om de weegschaal gelijk te trekken met ander studenten, kunnen onderwijsinstellingen helpen te draaglast te verlichten. Zo kan de BSA-norm worden aangepast voor die student of kunnen er opdrachten worden geschrapt. De eindtermen blijven gelijk voor iedereen, maar de weg er naartoe is verschillend.

     

    We dragen allemaal lasten, maar de een meer dan de ander. Los van of iemand sterk is. Soms is wat iemand moet dragen simpelweg te veel. Echt weten wat een ander draagt, weten we niet. Daarom kunnen we maar beter compassievol naar anderen zijn. Misschien help je iemand er nog mee ook.

     

    Kijk nu eens naar jouw belasting-belastbaarheid.

    Kun je ergens je last verlichten? Of je kracht versterken?